Avontuur in Grythyttan

Vanaf het centraal station in Stockholm gaat een bus. Als je daar drieëneenhalf uur in gaat zitten, dan kun je vervolgens uitstappen op de dorpsbrink van Grythyttan (zeg: kruuthuutan). Daar vond ik mijn vriendin Marly die vorige week naar Zweden geëmigreerd is. Zij gaat op haar beurt Nederlanders warm maken voor een nieuw leven in een leeggelopen gat op het Zweedse platteland. Zweden is populair bij Nederlanders. Het levenstempo ligt stukken lager, dus je kunt er goed en gezond oud worden. Je hebt nooit meer parkeerproblemen. Je kunt bij het opstaan je tuin inkijken, recht in de snoet van een eland die staat te genieten van je pas geplante tulpen. Je kinderen leren op school paddestoelen plukken en weten na een half jaar meer over de natuur dan jij en je man bij elkaar. Kortom, als je er rond kunt komen, dan is leven op het Zweedse platteland een groot feest.

Een stel dat die stap gewaagd heeft, is Corrie en Jaco en hun drie kids. Zij openen binnenkort een ijs- en chocoladesalon in Grythyttan. Marly en mij viel de eer om het eerste handgemaakte ijs te komen proeven. Eerlijk is eerlijk, ijssalon Venezia in Utrecht kan nog iets van Jaco leren!

Op 30 april luiden Zweden het voorjaar in middels een speciaal feest dat 'Valborg' heet. In de prachtige kerk die het dorp rijk is, zaten we vrolijk psalmen te zingen over het ontwaken van de natuur. De pastor was een ontzettend leuke jonge vrouw die in een ferrari schijnt te rijden. Na de dienst liepen we in optocht met fakkels richting een van de meren die het dorp omgeven. Daar werd na een toespraak en nog meer gezang een groot vreugdevuur ontstoken. En als klap op de vuurpijl...een groots vuurwerk. Zelfs Hanneke, de typische stadsgirl, kreeg warme en saamhorige gevoelens bij al ddze dorpse feestelijkheden.

Na een heerlijk lang weekend 'på landet' was het terug naar de werkelijkheid. Donderdag ben ik in mijn nieuwe stulpje in Solna getrokken. Tot mijn verukking ontdekte ik dat ik een heerlijk recreatiegebied om de hoek heb, compleet met een restaurant aan een haventje en een wandelpad langs het water met stijgers vanwaar je een frisse duik kunt nemen. Ook geinig is dat mijn Nederlandse vriendin Yvette op een steenworp afstand woont. Ik deel een appartement met een heerlijk rustige Finse jongen die voor chiropractor studeert. Altijd handig.

Woensdag begin ik mijn nieuwe baan bij Lens Logistics, een jong en dynamisch Zweeds bedrijf dat contactlenzen via het internet verkoopt en de Nederlandse markt wil penetreren. Ik ga klantenservice, vertaalwerk en cultureel advies verzorgen. Not bad.

Dit was het, lieve vrienden. Vertel me eens, hoe ontluikt de lente in den lage landen?